Mezelf als instrument


Vandaag precies 16 jaar geleden was ik uitgerekend van ons oudste kind. Hij is al in juli geboren, ruim 6 weken te vroeg. Deze herinnering en ervaring draag ik met me mee. Ook ben ik vandaag precies 18,5 jaar getrouwd. Nog net geen reden voor taart, maar ik dacht er vandaag wel even aan. Zo is alles wat ik heb beleefd en meegemaakt onderdeel geworden van wie ik ben.

Als coach zet ik mijn ervaringen in om de cliënt te helpen. Ik zet mezelf in als instrument. Soms zeggen mijn cliënten dat ze het fijn vinden om te weten dat ik iets vergelijkbaars heb meegemaakt. Maar dat hoeft niet, ik heb ook alle coach technieken die ik inzet zelf aan den lijve ondervonden. Op die manier heb ik ervaren wat werkt en wat niet.

Tijdens mijn opleiding als therapeut leer ik om te reflecteren op mezelf als instrument. Ik wil dat de snaren goed gestemd zijn; dat ik goed afgestemd ben op mijn cliënten. Ik zorg dat ik mijn oefeningen bijhoud, zodat ik interventies goed kan uitvoeren. Ik ben steeds meer van mezelf (als instrument) gaan houden. En mijn instrument hoeft ook niet alles te kunnen. Een viool is nou eenmaal geen harp.

Als coach heb ik enkel en alleen mezelf als instrument. Vandaag wil ik een begin maken om mijn instrument te laten zien, om mijn stem te laten horen. Ik weet zeker dat daar toekomstmuziek in zit. Trouwens, mijn eerste weblog… Dat vind ik wel een goede reden voor taart!


3 reacties op “Mezelf als instrument”

  1. Yeah Griët, wat een mooie vergelijking maak je daar met een instrument! Bemoedigend en leerzaam tegelijk. Dankjewel. Dat er nog maar veel van dit soort weblogs mogen volgen.

  2. Griet, wat een krachtig beeld, jezelf als instrument zien en mooi afgestemd op de uiteindelijke bestemming & onderweg klinkt het als hoopvolle toekomstmuziek …
    Heel mooi deze weblogs, smaakt naar meer,
    Liefs Zegen en kracht ???