De vakantieperiode is een tijd van herinneringen. We hebben nieuwe herinneringen gemaakt met ons gezin. Herinneringen opgehaald van eerdere vakanties en uit de vakanties van onze jeugd. Goede herinneringen.

Hoe zit het met de minder goede herinneringen? Onze zoon raakte zijn nieuwste sneakers kwijt en vond het wel een smet op de leuke vakantie. Toen haalden we een herinnering op aan de vakantie waarin we onze achterruit van de auto eruit reden. Het kostte ons 3 dagen om die te vervangen in Engeland. Toch heeft die gebeurtenis de vakantie niet bepaald. Door deze herinnering te delen, vond onze zoon het verlies van zijn schoenen ook minder erg. Hij had de kapotte achterruit niet heel bewust meegemaakt omdat hij toen nog te jong was maar door het terughalen van de herinnering werd hij er ook onderdeel van.

Het Engelse woord voor herinneren vind ik fascinerend. Re-member. Door te herinneren word je ergens lid van, hoor je ergens bij. Het voorvoegsel ‘re’ in re-member benadrukt het idee van restauratie, herstel.

Veel van mijn cliënten zeggen dat ze weinig herinneringen hebben. Dat is een gemis. Ik vind het belangrijk om weer te herinneren. Een onderdeel van therapie is stil staan bij gebeurtenissen uit het verleden. Soms is er angst om niet meer bij herinneringen te kunnen. Of angst om te herinneren, wat heel begrijpelijk is. Maar door niet te herinneren, te re-memberen, loop je ook een kans mis om je opnieuw te verbinden. Alleen al het verbinden aan je eigen geschiedenis kan helend zijn. Meestal begint het met het mogen herinneren van de nare gebeurtenissen, maar vaak komen er ook fijne herinneringen weer terug.